" 't Is genoeg geweest"

BRUGGE “'t Is genoeg geweest. Mijn kinderen zeggen al jaren : mama, wanneer zul je eens plaats ruimen voor de jongeren ? En ‘t feit dat het huidig stadsbestuur weinig respect heeft voor de gemeenteraadsleden speelt ook mee in mijn beslissing”, zegt ere- schepen Lieve Mus (69). De ooit meest populaire Brugse politica dient haar ontslag in als gemeenteraadslid.

(c) www.kw.be

Wanneer bent u in de politiek gestapt ?
“In 1982 heb ik voor het eerst op de toenmalige CVP- lijst voor de Brugse gemeenteraadsverkiezingen gestaan. Ik gaf toen les aan het Sint-Jansinstituut voor Verpleegkunde en werd samen met twee andere, vrouwelijke collega's geconvoceerd bij onderwijsminister Daniël Coens. We wisten niet eens waarom. Achteraf bleek dat Maurice Van Oyen, de directeur van het AZ Sint-Jan, een plannetje bedacht had. Hij wou iemand van de sector - een verpleegster - in zijn OCMW-raad krijgen. Hij had nooit gedacht dat ik rechtstreeks verkozen zou raken als gemeenteraadslid en dacht mij te kunnen doorsluizen naar de OCMW-raad. Maar dat plannetje mislukt, ik kreeg meteen 1904 stemmen achter mijn naam.”

Vanwaar die grote populariteit ?
“Ik heb tijdens mijn campagnes altijd veel steun genoten van mijn vader Jozef Mus. Die was een lid van de Beweging - het ACW - in Sint-Michiels en had alle geledingen doorlopen : van kajotters tot katholiek bond van gepensioneerden. In 2006, na een eerste periode als schepen, rijfde ik 3.537 stemmen binnen en was de populairste politica van Brugge.”

U bent wel eerst 18 jaar gemeenteraadslid geweest en debuteerde zelfs in de oppositie...
“Onder burgemeester Van Acker was er nog tot in 1988 een grote anti-CVP coalitie. Dat was een bittere pil voor onze partij, maar het was zeer leerrijk om als jonge politica als oppositieraadslid te kunnen starten. Ik mocht en kon mij eens goed laten gaan. Ik herinner mij nog mijn eerste interpellatie : ik ondervroeg schepen Roger Cools over de brandweer. Over tewerkstelling van verpleegkundigen bij de brandweer in functie van nog efficiëntere eerste hulpverlening. Achteraf nodigde hij mij uit voor een gesprek tijdens zijn zitdag... in zijn Mazda garage ! ‘t Ging er toen veel minder bitsig aan toe dan tegenwoordig in de gemeenteraad.”

Was het in die tijd evident om als vrouw aan politiek te doen ?
“Het pad was geëffend door de vorige generatie CVP vrouwen : Marie-Lou Maes-Vanrobaeys, Christiane Verstraete-Hulst, Sybilla Van Coillie, Griet Lefebure-Trioen en Mariette Hongenaert-Feyaerts waren de vrouwen die in 1976 verkozen waren. Alle CVP vrouwen op de lijst werden toen gemeenteraadslid. ‘t Was wel niet zo eenvoudig in die tijd om werk en gezin te combineren. Mijn man Filip D’Hont was verpleegkundige in het AZ Sint-Jan en wij hadden drie jonge kinderen (Kristof, Eline en Karel). Toen stond de buitenschoolse kinderopvang nog in zijn kinderschoenen maar ik had een goede dagmoeder.. Hoe het allemaal gelukt is, weet ik niet meer. ‘t Was alleszins een kwestie van goede afspraken te maken.”

In 2001 volgde u Christiane Verstraete-Hulst op als schepen. Welke bevoegdheden kreeg u ?
“Welzijn en jeugd. Ik slaagde erin om burgemeester Patrick Moenaert te overtuigen om alle doelgroepen samen in één cluster te steken : jongeren, senioren, personen met een beperking samen met Noord-Zuid beleid. Zo leerden al die maatschappelijke groepen ook om op een respectvolle manier met elkaar om te gaan. Ik heb er in 2006 wel voor moeten vechten pleiten om mijn bevoegdheid voor jeugdzaken te behouden. Want in functie van de verjonging was de partij toen al Franky Demon aan het klaarstomen...”

Wat zijn uw voornaamste realisaties als schepen ?
“De vele preventiecampagnes die ik als schepen voor Welzijn mocht lanceren en waaraan alle ziekenhuizen uit de regio en mutualiteiten deelnamen. Ik denk bijvoorbeeld aan de campagne rond prostaatkanker. Ik ben ook fier op de horeca toegankelijkheidsgids voor personen met een beperking. Ik kan mij overigens nu nog altijd ergeren aan bepaalde mankementen. Zo heb ik onlangs tijdens de gemeenteraad geprotesteerd tegen de beperking van de parkeertijd voor personen met een beperking tot dertig minuten aan het postkantoor in de Pastoriestraat in Sint-Andries. Dat is veel te kort voor mensen met een beperking : eer zij hun rolstoel uit de auto hebben en nog andere boodschappen gedaan hebben, is die tijd verstreken. Gelukkig zal het schepencollege eerstdaags die maatregel bijsturen.”
“Daarnaast is er de premie voor mantelzorgers, al mag die verdubbeld worden. Met 20 euro per maand kunnen mantelzorgers wekelijks geen koffie gaan drinken maar het staat toch symbool voor waardering. Ik heb twee keer een seniorenbehoeftenonderzoek laten uitvoeren door de VUB in samenwerking met de Brugse Seniorenvrijwilligers. Op jeugdvlak is er natuurlijk de realisatie van Het Entrepot, de vele jeugdlokalen en speelpleinen.

Zijn er zaken die u betreurt bij uw afscheid ?
“Persoonlijk vind ik dat de diverse stedelijke adviesraden vroeger - al van bij de opmaak van belangrijke dossiers - moeten betrokken worden. Dan zou er pas sprake zijn van echte inspraak. Het jeugd- en het seniorenbeleidsplan heb ik indertijd samen met de sector geschreven. Maar bv. het mobiliteitsplan wordt pas in een latere fase voorgelegd aan de bevolking en de adviesraden. Zo maak je fouten. Het mobiliteitsplan gaat zogezegd uit van het STOP- principe, maar ik heb de indruk dat de meeste aandacht gaat naar de trappers en de stappers in de kou blijven staan. De toestand van vele Brugse voetpaden is lamentabel. Door het aantal parkeerplaatsen te verminderen en duurder te maken benadeelt de Stad de oudere Bruggelingen, die niet meer zo goed te been zijn en hun auto nodig hebben.”

In 2010, 2 jaar voor het einde van de vorige legislatuur, nam u ontslag als schepen, om plaats te maken voor Martine Matthys. Was het moeilijk aanpassen om als ere-schepen weer gewoon gemeenteraadslid te worden ?
De eerste twee jaren ben ik erin gevlogen. Het verheugde mij dat nog een aantal dossiers gerealiseerd werden die ik voorbereid had. In 2012 wou ik niet meer deelnemen aan de verkiezingen, maar Dirk De fauw heeft mij overtuigd om toch nog mee te doen. Als ik ergens voor ga, doe ik het voluit. Ook de voorbije vier jaar ging ik goed voorbereid naar de gemeenteraad : ik lees voordien alle dossiers, wat niet van iedereen kan gezegd worden.”

Welke gevoelens roept dit politieke afscheid bij u op ?
“Gemengde gevoelens. Ik heb een jaar geleden al aan Dirk De fauw te kennen gegeven dat ik mijn ontslag wou geven. Mijn kinderen hadden mij al een tijdje gezegd dat ik beter plaats ruim voor jongere kandidaten. Ik zal vooral mijn mandaten als waarnemer bij de examencommissie en in het Interbad missen. Over de partijgrenzen heen konden wij in het Interbad een zuinig, maar financieel goed beleid voeren.”

Wat vindt u van het huidig stadsbestuur ?
“Er zijn spanningen. Je voelt nu al de kieskoorts voor 2018. Het gekke is dat de oppositie nu minder hard dan bij het begin van de legislatuur inhakt op burgemeester Renaat Landuyt. Het wordt zelfs soms een beetje zeemzoet, wellicht in het licht van toekomstige coalities.”
“Positief is dat CD&V inhoudelijk zijn stempel heeft kunnen drukken op het beleidsplan. Zelf heb ik altijd een sociale reflex gehad. Het verheugt mij bijvoorbeeld dat de Stad nu al een jaar de armoedetoets toepast op alle beleidsdomeinen. Ik zou wel graag eens weten of die maatregel effectief helpt om de armoede in Brugge te bestrijden.”
“Negatief daarentegen is het gebrek aan respect voor de gemeenteraadsleden : er wordt nauwelijks geluisterd naar de interpellaties, de antwoorden op schriftelijke vragen zijn bedroevend en nietszeggend. Daaraan kan - of liever : kon - ik mij vaak ergeren.”

Wie volgt u op als gemeenteraadslid ?
Alexander De Vos. Daarvoor moesten Moniek Boydens, Bernard De Cuyper en Erik Snauwaert wel verzaken aan hun mandaat. Stilletjes had ik gehoopt op een jongerenkandidaat van de Beweging, maar dat lukte niet maar ik wens Alexander veel succes. De timing voor de eedaflegging van Alexander De Vos is niet toevallig twee jaar voor de verkiezingen. Onze partij huldigt het principe dat de lokale voorzitter niet op de lijst mag staan. Hij moet twee jaar “ontluizen”. We zijn nu op zoek naar een nieuwe voorzitter én naar nog jonge kandidaten. Vooral jonge dames. Het is veelbetekenend dat Louise Stubbe de enige vrouw is in het bestuur van (Jong) CD&V Brugge. Mag ik meteen een oproep lanceren naar de jonge Brugse vrouwen ?

Zult u uw dagen nog kunnen vullen zonder de politiek ?
“Ik blijf actief binnen de Beweging, OKRA en de Federale Adviesraad voor ouderen (FAVO).
Ik wil daar verder een belangrijke bijdrage leveren. Daarenboven ben ik ook voorzitter van MS Liga Brugge-Oostkust.